اخذ EPC غیر صنعتی

اخذ EPC غیر صنعتی


اخذ رتبه EPC غیر صنعتی

شایان ذکر است که طرح‌های گوناگون سرمایه‌گذاری، در سال‌های اخیر، سرمایه و سایر منابع ملی را به شکلی روزافزون به خود اختصاص داده‌اند. ضرورت اخذ EPC غیر صنعتی یا بهره‌برداری سریع‌تر از طرح‌ها، و نیز ایجاد امکان بهره‌گیری از دانش و تجربه اجرایی پیمانکاران و فناوری‌های نوین، از جمله عواملی است که موجب این امر گردیده است.

ضرورت استفاده از شیوه‌های اجرایی غیر از روش مرسوم طرح‌ها احساس می‌شود. در روش مرسوم، مهندس مشاور، طراحی تفصیلی طرح یا پروژه را انجام داده و بر اساس آن، اسناد مناقصه برای طرح تهیه شده و پیمانکاران صرفاً برای اجرای طرح، بر اساس طراحی تفصیلی مذکور، مشخصات فنی و مقادیر معین کار، در مناقصه شرکت می‌کنند.

فرم مشاوره اخذ EPC غیر صنعتی

انواع رتبه های EPC

رتبه‌بندی طرح و ساخت، که به اختصار به‌عنوان EPC شناخته می‌شود، به دو نوع کلی تقسیم می‌گردد: نوع یک و نوع دو. در نوع یک، این رتبه به شرکت‌هایی اعطا می‌شود که در هر دو بخش مشاوره و پیمانکاری، صلاحیت معتبر پایه 1 را در تخصص مربوطه دارا باشند. اما اگر شرکتی در یکی از این دو بخش یا هر دو، صرفاً دارای پایه 2 باشد، امکان دریافت رتبه EPC از نوع دو را خواهد داشت. در این حالت، شرکت باید درخواست رسمی خود را برای اخذ این نوع رتبه ارائه کند.

اگر شرکتی تنها در یکی از زمینه‌های مشاوره یا پیمانکاری و آن هم در پایه‌های 1 یا 2 دارای صلاحیت باشد، می‌تواند با معرفی یک شرکت مکمل به‌عنوان همکار، که در زمینه دیگر دارای رتبه پایه 1 یا 2 است، اقدام به دریافت رتبه EPC کند. این همکاری به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا شرایط لازم برای دریافت این رتبه را فراهم نمایند و از فرصت‌های موجود در پروژه‌های مرتبط بهره‌مند شوند.

علاوه بر این، رتبه‌بندی EPC از منظر دیگری نیز قابل تقسیم‌بندی است: رتبه‌های صنعتی و غیرصنعتی. این دسته‌بندی بر اساس نوع پروژه‌هایی که شرکت‌ها در آن‌ها فعالیت می‌کنند، تعیین می‌شود و به‌طور مستقیم بر دامنه فعالیت‌های شرکت در صنایع مختلف تأثیر می‌گذارد.

انواع رتبه های EPC غیر صنعتی

حفاظت و مرمت آثار فرهنگی و تاریخی می‌توانند برای دریافت رتبه EPC غیرصنعتی اقدام کنند. این امکان زمانی فراهم است که شرکت در هر دو بخش پیمانکاری و مشاوره دارای صلاحیت معتبر در پایه‌های 1 یا 2 بوده و این صلاحیت‌ها از سوی سازمان برنامه و بودجه تأیید شده باشد. در صورتی که شرکتی تنها در یکی از این دو زمینه دارای رتبه معتبر باشد، می‌تواند با معرفی شرکتی همکار که شرایط لازم را در زمینه دیگر دارا باشد، فرآیند اخذ رتبه EPC غیرصنعتی را تکمیل کند.

در ادامه، شرایط تطبیق رشته‌های پیمانکاری و مشاوره به منظور اخذ رتبه‌های پنج‌گانه EPC غیرصنعتی، به صورت خلاصه و در قالب جدول ارائه می‌گردد:

گواهی صلاحیت طرح و ساخت غیرصنعتی رشته پیمانکاری تخصص مشاوره
ساختمان و ابنیه ساختمان و ابنیه شهرسازی و معماری، ساختمان و ابنیه، بافت‌های فرسوده
آب سدسازی و تأسیسات مربوط، خطوط انتقال آب، شبکه‌های آبیاری و زهکشی، تأسیسات آب و فاضلاب، حفاظت رودخانه، سازه‌های دریایی مهندسی آب، سدسازی
راه و ترابری راه‌سازی، راه‌آهن، فرودگاه‌ها راه و ترابری
کشاورزی کشاورزی، منابع طبیعی و دامپروری، شیلات و آبزیان، فضای سبز کشاورزی
حفاظت و مرمت آثار فرهنگی و تاریخی حفاظت و مرمت آثار تاریخی و فرهنگی، احیای بناهای تاریخی، حفاظت از محوطه‌های باستانی میراث فرهنگی

نکات حائز اهمیت در اخذ رتبه EPC غیرصنعتی

  1. تطابق رتبه‌ها: اگر هر دو رتبه مشاور و پیمانکار در پایه 1 باشند، شرکت می‌تواند رتبه 1 EPC غیرصنعتی دریافت کند. در صورتی که یکی از این رتبه‌ها یا هر دو در پایه 2 باشند، رتبه 2 EPC غیرصنعتی قابل دریافت است.
  2. عدم نیاز به معرفی افراد امتیازآور: برخلاف رتبه‌های EPC صنعتی، در فرآیند اخذ EPC غیرصنعتی نیازی به معرفی افراد امتیازآور جداگانه وجود ندارد.
  3. ظرفیت کاری پیمانکاری: در صورتی که ظرفیت کاری پیمانکاری شرکت آزاد باشد، به ازای هر دو ظرفیت آزاد پیمانکاری، یک ظرفیت جدید به ظرفیت طرح و ساخت شرکت افزوده می‌شود.

مدارک اخذ رتبه EPC غیر صنعتی

اسناد ثبتی شرکت: شامل اساسنامه، نسخه‌های روزنامه‌های رسمی مربوط به ۱۵ سال اخیر، شرکت‌نامه، تقاضانامه ثبت شرکت، و اظهارنامه ثبت شرکت.

اظهارنامه مالیاتی: ارائه اظهارنامه‌های مالیاتی تاییدشده.

گزارش حسابرسی: گزارش‌های حسابرسی از دوره‌های مالی اخیر.

آخرین صورتجلسه رسمی شرکت: مستندات مربوط به آخرین جلسه رسمی شرکت.

گواهی‌های صلاحیت: شامل گواهی‌های مرتبط با پیمانکاری و مشاوره.

مشارکت‌نامه ثبتی (در صورت وجود): در صورت معرفی یک شرکت همکار، ارائه اسناد مشارکت‌نامه الزامی است.

مدارک هویتی، تحصیلی و شغلی مدیران، سهامداران و پرسنل امتیازآور: این مدارک شامل شناسنامه، کارت ملی، کارت پایان خدمت، مدارک تحصیلی، عکس پرسنلی، نمونه امضاء، پرینت سوابق بیمه‌ای، و گواهی‌های شغلی مرتبط است.

سوابق کاری شرکت: ارائه مدارکی مانند نامه‌های ابلاغ، موافقت‌نامه‌های اصلی، پیوست‌های مالی و شرح خدمات، و مستندات مالی مربوط به قراردادها.

مراحل اخذ رتبه EPC

برای دریافت رتبه پیمانکاری و مشاور در پایه‌های ۱ و ۲، شرکت‌ها ابتدا باید این پیش‌شرط را رعایت کنند. از آنجا که سامانه ساجات شرکت فعال است، نیازی به ثبت‌نام مجدد یا دریافت شناسه و رمز نیست. تنها کافی است با ارسال نامه‌ای به سازمان مربوطه، درخواست فعال‌سازی کارتابل طرح و ساخت ارائه شود. پس از فعال‌سازی، مدارک و اطلاعات لازم باید در سامانه بارگذاری و پرونده برای کارشناسی به سازمان برنامه و بودجه ارسال گردد.

کارشناسان سازمان پرونده را بررسی کرده و در صورت وجود نواقص، آن را برای اصلاح بازمی‌گردانند. این فرایند ممکن است چندین بار تکرار شود که امری رایج است و به ندرت پرونده‌ای در مرحله اول تأیید می‌شود. بهره‌گیری از خدمات مشاوران زبده می‌تواند میزان این مراجعات مکرر را تقلیل داده و به تسریع روند کار کمک شایانی نماید. در غیر این صورت، این فرآیند ممکن است به طول انجامیده و هزینه‌های فرصت قابل توجهی را به دنبال داشته باشد.

پس از رفع کلیه ایرادات، تأییدیه اولیه صادر خواهد شد. متعاقباً، ارائه فیزیکی تعهدنامه‌ها و فرم‌های مربوطه جهت اخذ تأییدیه‌های بعدی به سازمان الزامی است. در نهایت ، پرونده در کمیته تخصصی مورد بررسی قرار گرفته و با صدور گواهینامه طرح و ساخت ، نام شرکت در سامانه ساجار درج خواهد گردید.

روش طرح و ساخت

روشهای طرح‌و‌ساخت، یکی از روشهای اجرایی دیگر یا غیر متعارف است. روش طرح و ساخت خود به زیر روشهای دیگری تقسیم می شود. در روش های طرح و ساخت، مسئولیت طراحی و اجرای طرح در  چارچوب خواسته های کارفرما و ضوابط مقرر، با یک پیمان، به پیمانکار واگذار می شود.

مدل اجرایی طرح و ساخت، در اعصار گذشته نیز مرسوم بوده است. در برخی دوره‌ها، این روش، یگانه یا مهم‌ترین شیوه در دسترس برای اجرای طرح‌ها محسوب می‌شد، به گونه‌ای که معماران باتجربه، مسئولیت جامعی را بر عهده می‌گرفتند.  قرون وسطی، سازنده اصلی، طراحی و اجرا را توأمان بر عهده داشت. در گذشته، ابنیه باشکوه و عظیم نظیر کلیساها، کاخ‌ها و مساجد نیز به همین شیوه احداث می‌گردیدند.

روش های مختلف اخذ EPC غیر صنعتی

با ارتقای روش‌های محاسباتی، طراحی و اجرایی، و به‌کارگیری تاسیسات متنوع در ابنیه، مهندسی به تدریج از معماری که رویکردی زیباشناسانه و فلسفی داشت، منفک گردید و معماری، مهندسی و ساخت به صورت تخصص‌های جداگانه تکامل یافتند.

قوانین و مقررات در کشورها از جمله در کشور ما، جدا شدن طراحی و ساخت را الزامی کردند. طراح و سازنده هر یک، مسئولیت های جداگانه ای یافتند و به این ترتیب، روش متعارف به عنوان روش اجرای اصلی پدیدار شد.

از دهه 1970 میلادی، در ایالات متحده آمریکا و برخی کشورهای اروپایی، بخش خصوصی به منظور اجرای برخی از پروژه‌های خود، روش‌های اجرایی نوینی را برگزید که هر یک دارای مزایای قابل توجهی بود. با آشکار شدن تدریجی محاسن این روش‌ها، قوانین حاکم بر پروژه‌های دولتی نیز به منظور به‌کارگیری روش‌های غیرمتعارف، انعطاف‌پذیری نشان داد و کارفرمایان دولتی نیز مجاز شدند تا روش‌های اجرای غیرمعمول را در چارچوب محدودیت‌های معینی به کار گیرند.

در حالی که کماکان بیشتر پروژه‌های دولتی و خصوصی در کشورهای توسعه‌یافته به روش‌های مرسوم اجرا می‌گردد، استفاده از روش‌های غیرمتعارف، به ویژه روش طرح و ساخت، گسترش یافته و این رویکردها به تدریج سهم رو به رشدی را در پروژه‌های ساخت و ساز به خود اختصاص می‌دهند.

نکات مهم  طرح و ساخت

شایان ذکر است، به‌کارگیری روش اجرای طرح و ساخت می‌بایست با لحاظ نمودن جوانب گوناگون، مساعد بودن شرایط و رعایت صرفه و صلاح دولت صورت پذیرد. از ویژگی‌های بارز این شیوه اجرا، لزوم تقلیل مدت زمان اجرا و انتقال برخی ریسک‌ها و مسئولیت‌ها از دستگاه اجرایی به پیمانکار است (که ممکن است متضمن هزینه بیشتری برای کارفرما باشد).

تحقق بخشیدن به زمان تکمیل طرح و مبلغ پیمان از دیگر خصوصیات این روش است. به‌کارگیری این شیوه، مستلزم پیش‌نیازهایی نظیر توانمندی دستگاه اجرایی در تعریف دقیق و جامع پروژه (کاهش ابهامات طبیعی یا قطعیت گستره و اجزای طرح)، حصول اطمینان از تأمین اعتبار مورد نیاز، اعتماد به وجود پیمانکاران توانمند و قابل اطمینان، و نیز توانمندی مدیریت دستگاه اجرایی در پیاده‌سازی این نوع از روش اجرا می‌باشد.

شماری از دستورالعمل طرح و ساخت

تعدادی از دستورالعمل‌های این مجموعه در طبقه گروه سوم جای می‌گیرند. دلیل این امر، تنوع طرح‌های موجود است که امکان تعیین ضوابط عمومی برای آن‌ها را منتفی می‌سازد. بر این اساس، تلاش گردیده است تا محدودیتی در بهره‌گیری عوامل دست‌اندرکار از متون کامل‌تر احتمالی ایجاد نگردد.

به منظور تکمیل مجموعه ضوابط طرح و ساخت، به ویژه در رشته‌های گوناگون، دستورالعمل‌های تکمیلی دیگری نیز مورد نیاز می‌باشد که با توسعه کاربرد این شیوه اجرا در سطح کشور و کسب تجارب عملیاتی، نسبت به تهیه و تدوین آن‌ها اقدام لازم صورت خواهد پذیرفت.

در طرح های صنعتی، با تشخیص دستگاه اجرایی، از ضوابط اجرایی روش طرح و ساخت، در پروژه های صنعتی استفاده می شود.

امید است مدیران و مجریان طرح‌ها، کارشناسان عالی‌رتبه کشور و همچنین متخصصان فنی و اجرایی در بخش‌های دولتی و غیردولتی، به ویژه پیمانکاران طرح و ساخت، پس از به‌کارگیری این ضوابط، نظرات اصلاحی و تکمیلی خود را به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور ارسال فرمایند تا در راستای اصلاح یا تکمیل این ضوابط در آتیه مورد استفاده قرار گیرد.

آیین نامه اخذ EPC غیر صنعتی

به استناد ماده ۱۵ آیین‌نامه اخذ رتبه شرکت‌های طرح و ساخت (EPC)، دارندگان گواهی صلاحیت مجاز به داشتن حداکثر دو کار در دست اجرا به طور همزمان می‌باشند.

طبق آیین‌نامه‌های تشخیص صلاحیت مشاوران و پیمانکاران : ظرفیت ریالی متقاضیان رتبه‌بندی در پایه یک حداقل با مبلغ ۱۰۰۰ میلیارد ریال آغاز شده و تا سقف ۵۰۰۰ میلیارد ریال قابل افزایش است و همچنین برای متقاضیان رتبه‌بندی شده در پایه دو، این ظرفیت حداقل با مبلغ ۵۰۰ میلیارد ریال شروع و تا ۲۵۰۰ میلیارد ریال قابل ارتقاء خواهد بود. از این رو این محدوده‌های ریالی، به عنوان مبنایی جهت ارزیابی توان مالی و حجم پروژه‌های قابل واگذاری به شرکت‌های مشاور و پیمانکار در سطوح مختلف صلاحیت، تعیین می‌گردد.

در پروژه‌هایی که تعداد پیمانکاران طرح و ساخت کافی نباشد، با ارائه دلایل توجیهی از سوی دستگاه اجرایی و تأیید کارگروه تأیید صلاحیت، امکان افزایش سقف تعداد کار همزمان وجود دارد.

منظور از کار در دست اجرا قراردادهای منعقد شده‌ای است که کارفرما مبلغ پیش‌پرداخت آن را به طرف قرارداد پرداخت نموده و یا اعتبار اسنادی مربوطه فعال شده باشد.

نکات مهم آینن نامه اخذ EPC غیر صنعتی

کارهای دارای پیشرفت فیزیکی ۹۰ درصد بعنوان کار در دست اجرا محسوب نمی شود. کارها یا اقلامی که بصورت خدمات باز پرداختی توسط کارفرما در قرار داد منظور می شود.

قیمت آنها جزء مبلغ قرارداد محسوب نمی گردد. حداکثر ظرفیت شرکت هایی که با توجه به اجرای دو پروژه طرح و ساخت بدون معرفی شرکت همکار موفق به اخذ صلاحیت می شوند.

این فرایند توسط کارگروه تایید صلاحیت شده و با لحاظ نمودن اقدامات اجرایی انجام شده، تعیین می‌گردد.

مبلغ کارکرد مورد نظر در هر حال نباید از حداکثر ظرفیت تعیین شده تجاوز نماید. برای ارجاع کار پروژه های بیش از ۵۰۰۰ میلیارد ریال و پروژه مجتمع های پالایشگاه های نفت و گاز و پتروشیمی طرح موضوع در کارگروه تایید صلاحیت الزامی است.

در ضمن کارگروه تایید صلاحیت شرکتهای EPC  می تواند. در صورت نیاز، پیشنهادات اصلاحی برای جداول به دفتر مشاوران و پیمانکاران ارائه می‌شود تا پس از تایید، اعمال و به فهرست رشته‌ها افزوده گردد.

دسته‌بندی رشته‌های کاری پیمانکاران طرح و ساخت

 EPC ساختمان

  • ساختمان های آموزشی، ورزشی، بهداشتی و درمانی
  • ساختمان های مسکونی، تجاری، اداری، صنعتی
  • معماری داخلی
  • نو سازی و احیای بافت‌های فرسوده شهری
  • مقاوم سازی و پدافند غیرعامل ساختمانهای موجود

  آب

  • سدسازی و سازه های آبی
  • شبکه های آبیاری و زهکشی
  • تاسیسات آب و فاضلاب
  • حفاظت و مهندسی رودخانه
  • تونل و ساز ههای زیرزمینی
  • مقاوم سازی

  راه و ترابری

  • راه سازی
  • پل و تونل سازی
  • حمل و نقل ریلی
  •  فرودگاه سازی
  • بندرسازی
  • مقاوم سازی

 کشاورزی

  • کشاورزی، منابع طبیعی و دامپروری
  • شیلات و آبزیان
  • فضای سبز
  • آبیاری تحت فشار

  آثار تاریخی و فرهنگی

  • پژوهشهای فرهنگی و تاریخی
  • مرمت و احیای بناها و بافت های تاریخی
  • معرفی
  • مقاوم سازی

فرم مشاوره اخذ EPC غیر صنعتی

سوالات متداول

  1. انواع رتبه بندی EPC چیست؟
    رشته‌ ساختمانی، راه ترابری،  آب، کشاورزی و …
  2. فواید اخذ EPC غیر صنعتی چیست؟
    دریافت تسهیلات ارزی و ریالی، پرداخت تسهیلات به شرکت های دارای رتبه، زمینه ساز توانمندی های ساخت و ابداع در کشور و …

 

جهت اخذ رتبه و رتبه بندی شرکت ها ثبت شرکت و برند با ما تماس بگیرید

چه امتیازی می دهید؟

امکان ارسال دیدگاه جدید وجود ندارد.